நவீன விக்கிரமாதித்தன் கதைகள் - மோகத்தைக் கொன்றுவிடு - பாகம் ஐந்து

முன் அறிவிப்பு 1: வழக்கம் போல இந்த தொடரில் வரும் சம்பவங்கள், பாத்திரங்கள் அனைத்தும் உண்மையே. கதை மாந்தர்கள் மற்றும் பதிவரின் நலம் கருதி அவர்களின் அடையாளங்கள் முற்றிலும் மாற்றப்பட்டுள்ளன.

முன் அறிவிப்பு 2: காதல் தெய்வீகமானது, காமத்திற்கு அதில் இடம் இல்லை என்று கருதும் தெய்வீக காதலர்களும், காமமோ காதலோ அது ஆண்களின் ஏகபோக உரிமை, அது தான் இந்திய, தமிழக, சிந்து சமவெளி, ஹரப்பா மற்றும் மொகஞ்சதாரோ கலாச்சாரம் என்று சொல்லும் கலாச்சார காவலர்களும் தயவு செய்து இந்த தொடரை படிக்க வேண்டாம்.

இந்த கதையின் முந்திய பாகங்களை இங்கே படிக்கலாம்..பாகம் ஒன்று, பாகம் இரண்டு, பாகம் மூன்று, பாகம் நான்கு

முன்கதைச் சுருக்கம்:

எடின்பரோவில் தனது கேர்ள் ஃப்ரண்டுடன் ரெஸ்ட்ராண்டில் இருந்த மாதித்தனை வேதாளத்தை பிடித்து வரும்படி மந்திரவாதி தொல்லை செய்கிறான்..வேதாளத்தை பிடிக்க செளத் வேல்ஸ் செல்லும் விக்கிரமனிடம் வேதாளம் வைஜெயந்தியின் கதையை சொல்கிறது..

இருப‌த்தொரு வ‌ய‌தான‌ திருக்கும‌ர‌ன் த‌ன‌து முத‌ல் வேலையில் சேர‌ அலுவ‌ல‌க‌ம் செல்கிறான்..அங்கு அவ‌ன‌து மேல‌திகாரி குருமூர்த்தி அவ‌னுக்கு வைஜெய‌ந்தியை அறிமுக‌ப்ப‌டுத்தி வைக்கிறார்...வைஜெய‌ந்தியை பார்க்கும் திருக்கும‌ர‌ன் திகைப்புட‌ன் நிற்கிறான்.

இனி.....

அலை பாயுதே....

வாழ்க்கையில் ஒரு கணமேனும் காதலிக்காதவர்கள் இல்லை..ஆனால் காதல் எப்பொழுது வருகிறது...ஏன் வருகிறது..யார் மீது வருகிறது..எதற்காக எதை எதிர்பார்த்து வருகிறது...சங்க காலத்திலிருந்து இந்த காலம் வரை யாரும் கண்டுபிடித்ததாக தெரியவில்லை...மல்லிகை மலர்வதும் மனங்கள் திறப்பதும் எதிர்பாராத தருணத்தில் எப்படியோ நடக்கிறது...யாயும் யாயும் யாராவீரோ என்று இருந்தவர்கள் செம்புலம் சேர்ந்த நீர்த்துளி போல் கலந்து விடுவதும் நடந்து விடுகிறது....

அவள் கண்கள் இப்படித்தான் இருக்கும்...இப்படித்தான் சிரிப்பாள்..பேசும் போது முகம் இப்படியெல்லாம் மாறும்...யாருக்கும் தெரியாமல் மனம் அதன் போக்கில் கட்டி அமைக்கும் பிம்பங்கள்...

அத்தனையும் பிம்பம்...பிம்பத்தை எங்கு சென்று தேடுவது என்ற கையறு நிலையில் என்றாவது ஒரு நாள் அவளை எதிர்பாராமல் சந்திக்க...அதே மனம் ஆனந்த கூச்சல் இடுகிறது...இவளா இவளா என்று தேடி எந்த இடத்திலும் திறக்காத கதவுகள் எந்த முன்னறிவிப்பும் இன்றி ஹோவென திறந்து விடுகிறது...

வைஜெயந்தியை பார்த்த திருக்குமரனின் மனக்கதவுகள் தடேரென்று திறந்து கொண்டன...இப்பொழுது தான் முதல் முறையாக பார்க்கிறேனா? இல்லையே...எத்தனையோ முறை ஏந்திய முகமாயிற்றே இது..எத்தனை முறை இந்த விரல்களை வருடியிருப்பேன்..கரம் கோர்த்த உணர்வு இப்பொழுதும் இருக்கிறதே..இந்த புன்னகை...ஜென்ம ஜென்மமாக வருவதல்லவா...எப்படி பிரிந்தேன்...ஏன் பிரிந்தேன்..எந்த ஜென்மத்தில்...

கள் குடித்த குரங்குக்கும் காதல் கொண்ட மனதிற்கும் காலங்களும் சூழ்நிலைகளும் தெரிவதில்லை...ஆனால் காலம் யாருக்காகவும் காத்திருப்பதில்லை...குருமூர்த்திக்கு காத்திருக்க காலம் இல்லை..

"என்ன குமரன் ரொம்ப ஸ்டன் ஆகி நிக்கிறீங்க...இவங்களை முன்னாடியே தெரியுமா..."

வேகமாய் ஓடி வந்து கீழே விழுந்த குழந்தை போல மனம் திடீரென்று மட்டுப்பட்டது...யார் இவங்க...ரொம்ப நாள் பார்த்த மாதிரி இருக்கு...ஆனா இவங்க யாருன்னே எனக்கு தெரியாதே..இது என்ன கனவா.....

"ம்ம்ம்..ஆமா ஸார்...இல்ல சார்..."

"என்ன இது....தெரியுமா தெரியாதா...வைஜெயந்தி....இவர் உங்களுக்கு தெரிஞ்சவரா..."

திருக்குமரன் திரு திரு குமரன் ஆக விழிப்பது பார்த்து வைஜெயந்திக்கு சிரிப்பாக இருந்தது...யார் இவன்...இது வரை பெண்களையே பார்க்காத பிறவி போல்...

"இல்ல ஸார்...நானும் இப்ப தான் பார்க்கிறேன்..."

குருமூர்த்தி ச‌லித்துக் கொண்டார்...

"ச‌ரி ச‌ரி, அவ‌ரு உங்க‌ள எங்க‌யோ பார்த்திருப்பார் போல‌ருக்கு...மிஸ்ட‌ர் கும‌ர‌ன், இவ‌ங்க‌ வைஜெய‌ந்தி...அக்க‌வுண்ட்ஸ்...வைஜெய‌ந்தி...இவ‌ர் திருக்கும‌ர‌ன்...புதுசா ஜாய்ன் ப‌ண்றாரு...இவ‌ர‌ கூட்டிப் போயி டாக்குமெண்ட்ஸ், பேங்க் அக்க‌வுண்ட் டீட்டெய்ல்ஸ் எல்லாம் வாங்கிடுங்க‌..முடிச்சிட்டு நாராய‌ண‌ன் கிட்ட‌ அனுப்புங்க‌...அவ‌ரு ஹெச்.ஆர். விஷ‌ய‌த்தை முடிச்சிருவாரு..."

"ஓக்கே ஸார்...வாங்க‌ கும‌ர‌ன்..." வைஜெய‌ந்தி திருக்கும‌ர‌னை அழைத்து கொண்டு வெளியேற‌ முனைந்தாள்...

"வைஜெய‌ந்தி...ஒரு நிமிஷ‌ம்...ஸாட்ட‌ர் டே அபர்ணாவுக்கு ப‌ர்த்டே...காலைல‌ கோயிலுக்கு போய்ட்டு ஈவ்னிங் சின்ன‌தா ஒரு பார்ட்டி...நீங்களும் சுபாஷினியும் வ‌ந்தா தான் அவ‌ ப‌ர்த்டேவே கொண்டாடுவேன்னு ஒரே அடம் பிடிக்கிறா....கொஞ்ச‌ம் சிர‌மம் பார்க்காம‌ வ‌ர‌முடியுமா? நானே உங்க‌ளையும் சுபாவையும் பிக்க‌ப் ப‌ண்ணிட்டு ட்ராப் ப‌ண்ணிர்றேன்..."

"ஓ...க‌ண்டிப்பா வ‌ந்துர்றேன் ஸார்...நானும் அப‌ர்ணாவ‌ பார்த்து ரொம்ப‌ நாளாச்சு..சுபாவும் ரொம்ப‌ ச‌ந்தோஷ‌ப்ப‌டுவா...."

"தேங்க்ஸ் வைஜெய‌ந்தி.."

"நோ மென்ஷ‌ன் ஸார்...அப்ப... நான் இவ‌ரை கூட்டிக்கிட்டு போயி பார்மாலிட்டியெல்லாம் முடிச்சிட்டு அனுப்பி வைக்கிறேன் ஸார்..."

சொல்லிவிட்டு க‌த‌வை திற‌ந்து வெளியேறும் வைஜெய‌ந்தியையும், ப‌ள்ளிக்கூட‌ சிறுவ‌ன் போல் அவ‌ள் பின்னாலேயே செல்லும் திருக்கும‌ர‌னையும் பார்த்த‌வாறே குருமூர்த்தியின் ம‌ன‌ம் உழ‌ல‌ ஆர‌ம்பித்த‌து...

வைஜெய‌ந்தியின் பின்னால் செல்வ‌து திருக்கும‌ர‌ன் மட்டும் தானா...என் ம‌ன‌மும் போகிற‌தே...உன்னை பார்த்து திகைப்ப‌து அவ‌ன் ம‌ட்டும‌ல்ல... நானும் தான் வைஜெய‌ந்தி...நான் உன்னை ம‌ன‌துக்குள் பூஜிப்ப‌து உன‌க்கு தெரியுமா...ஓவ்வொரு நாளும் உன் நினைவுக‌ளுட‌ன் தான் விடிகிற‌து...ஒவ்வொரு இரவும் உன் நினைவுகளுடன் தான் முடிகிறது...எப்பொழுதும் உன்னுட‌ன் இருக்க‌த் துடிப்ப‌து என் ம‌க‌ள் ம‌ட்டும‌ல்ல‌...அவ‌ளை விட‌ அதிக‌ம் துடிப்ப‌து நான் தான்...

நாற்ப‌து வ‌ய‌தாகி விட்டால் ஆண் புத்தி நாய் புத்தி ஆகிவிடும்....உங்களுக்கு நாற்பத்தி ரெண்டே ஆகிவிட்டது..நீ சொல்ல‌லாம்...இல்லை வைஜெய‌ந்தி....ப‌தினெட்டு வ‌ய‌தில் தான் காத‌ல் வ‌ரும் என்று யார் சொன்னார்க‌ள்....நாற்ப‌து வ‌ய‌தில் என‌க்கு முப்ப‌த்தி ரெண்டு வ‌ய‌தான‌ உன் மீது காத‌ல் வ‌ர‌க்கூடாது என்று விதி இருக்கிற‌தா...

குருமூர்த்தி...இது என்ன‌ அயோக்கிய‌த்த‌ன‌மான‌ சிந்த‌னை...இன்னொரு ம‌ன‌ம் க‌டிந்து கொண்ட‌து...

இல்லை இது அயோக்கிய‌த் த‌ன‌ம் இல்லை...என் ம‌னைவி இருந்த‌ வ‌ரை என் ம‌ன‌தில் வேறு யாருக்கும் இட‌ம் இல்லையே...அவ‌ள் இல்லாத‌ வெற்றிட‌த்தில் அல்ல‌வா இப்பொழுது அலை பாய்கிற‌து...எத்தனை கோவில்கள்...எத்தனை டாக்டர்கள்...அவளை மட்டும் யாராவது கேன்சரில் இருந்து காப்பாற்றி இருந்தால்...கோடி கோடியாய் சொத்திருக்கிற‌து...ஆனாலும் என் ம‌க‌ளுக்கு ஒரு தாய் இல்லை...நான் ம‌ன‌ம் விட்டு பேச‌ ஒரு ஜீவ‌ன் இல்லை...அவ‌ளுக்கு ஒரு தாயை கொடுக்க‌ வேண்டிய‌து என் க‌ட‌மைய‌ல்ல‌வா...வைஜெய‌ந்தியை விட‌ ந‌ல்ல‌ தாய் யார் இருக்க‌ முடியும்...அவ‌ள் ம‌க‌ளுக்கும் என்னால் ந‌ல்ல‌ த‌ந்தையாக‌ இருக்க‌ முடியுமே..

இதை விரைவில்...விரைவில் என்ன‌ இந்த‌ ஸாட்ட‌ர் டேவே அவ‌ளிட‌ம் சொல்லி விட‌ வேண்டிய‌து தான்...அத‌ற்காக‌ தானே வ‌ர‌ச் சொல்லியிருக்கிறேன்...ப்ளீஸ், ந‌ல்ல‌ ப‌தில் சொல் வைஜெய‌ந்தி...

எனக்கு நீ வேண்டும்...நீ ம‌ட்டுமே வேண்டும்...

குருமூர்த்தி சுய‌ சிந்த‌னையின்றி தான் இதுவ‌ரை கிறுக்கிக் கொண்டிருந்த‌ த‌ன் க‌ம்பெனியின் லெட்ட‌ர் பேடை பார்த்தார்...அதில் ஒரே ஒரு வார்த்தை ம‌ட்டும் ப‌ல‌ முறை அழுத்த‌மாக‌ எழுத‌ப்ப‌ட்டிருந்த‌து...

வைஜெய‌ந்தி....

=========போர் இனி ஆரம்பம்===========